رمزگشایی از سنگ نگاره ساسانی ؛ مرد ایستاده در سنگ نگاره کیست؟
تاریخ انتشار: ۱۹ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۸۹۷۸۲
به گزارش همشهری آنلاین، مراسم رونمایی از سنگ نگاره ساسانی استرداد شده به ایران پیش از ظهر امروز (دوشنبه) در موزه ملی ایران برگزار شد. در این مراسم علیرضا عسگری چاوردی مدیر میراث‌جهانی منظر باستان‌شناسی ساسانی فارس گفت: احتمال می‌دهیم با توجه به حرکت دست، نوع تاج و کلاه، این فرد در نقش برجسته ساسانی فرد مهمی بوده باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی گفت: به نظرم او یک بزرگ زاده ساسانی است و نمی توانسته سرباز باشد چون تشریفاتی مانند گردنبند دارد و آن زمان سربازان این تشریفات را نداشتند. همچنین لباس و نقش‌های روی آن نیز مهم بوده است. با این حال مطمئن نیستم او یک پادشاه یا کرتیر بوده باشد.
عسگری بیان کرد: به احتمال زیاد این اثر متعلق به بخش مرکزی و حاشیه جنوب فارس است. گردنبند آن نیز آئینی است. این گردنبند را ایزدان نیز دارند. حرکت دست این فرد که یک انگشت را به جلو نشان داده، یک نشانه مذهبی بوده و پاها رو به جلو قرار گرفته است. ایستایی این فرد در نقش‌های پایانی دوره اشکانی تا آغاز ساسانی قابل مشاهده است. همچنین لباس و چین لباس نیز فروافتاده است.
وی گفت: تناسب اجزا در این اثر هنری قابل تشخیص بوده و از نظر ابعاد نیز بی نظیر است چون تنها نقشی است که در ابعادی کوچک‌تر از ابعاد واقعی ایجاد شده است. این نقش با نقوش سکه‌های دوره ساسانی قابل مقایسه است. اگر این اثر مکان یابی دقیق شود شاید بتوانیم نقش‌های دیگری را شاهد باشیم.
مدیر پایگاه محور میراث ساسانی فارس گفت: بخش میانی این سنگ نگاره در زمان برش شکسته شده است. به نظر می‌رسد ابتدا این نقش را می‌خواستند از بالا جدا کنند اما بعداً به طور کامل نقش را از سنگ برداشتند.
این باستان شناس گفت: نقش‌های ساسانی را امروز در عراق، افغانستان و آسیای مرکزی داریم آنها نقش‌های ثابتی هستند سرحدات ایران ساسانی تا فُرات امروز بوده است.
عسگری در پاسخ به سوال خبرنگار مهر درباره سوراخ ایجاد شده در وسط نقش برجسته هم گفت: به احتمال زیاد این اثر در محدوده‌ای که آب بوده قرار داشته مانند سنگ نگاره برم دلک در شیراز. ما از این سوراخ‌ها که ناشی از گذر آب بوده در نقوش سنگی کنار آب‌ها شاهد بوده ایم.
در ادامه این مراسم مرتضی ادیب زاده مدیرکل امور موزه‌های کشور گفت: مشخصه نقش برجسته‌های دوره ساسانی در این سنگ نگاره قابل مشاهده است به احتمال زیاد این اثر متعلق به حوزه فرهنگی فارس است. امیدواریم جایگاه دقیق آن را به زودی مشخص کنیم.
این پژوهشگر گفت: پژوهشگاه میراث فرهنگی متولی پژوهش درباره این آثار است درباره آزمایش دقیق این اثر باید تحقیق بیشتری شود.
وی گفت: شکستگی موجود در این نقش برجسته متعلق به زمانی بوده که آن را از محل خود جدا کرده اند. ما از مقایسه این سنگ نگاره با نقش‌های ساسانی دیگر متوجه می‌شویم این اثر متعلق به دوره ساسانیان است. این اثر از نظر هنری و لباس در دوره قرن سوم میلادی قابل تاریخ گذاری است.
کد خبر 772721 منبع: مهر برچسب‌ها وزارت میراث فرهنگی و گردشگری تاریخ - باستان شناسی خبر مهم فرهنگ - میراث فرهنگیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: وزارت میراث فرهنگی و گردشگری تاریخ باستان شناسی خبر مهم فرهنگ میراث فرهنگی سنگ نگاره ساسانی دوره ساسانی نقش برجسته
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۸۹۷۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(تصاویر) «قبرستان ممنوعه تهران» کجاست و مدیریت آن با کیست؟
قبرستان ممنوعه تهران، که با نام قبرستان دولاب نیز شناخته می‌شود، یک‌گورستان قدیمی مربوط به مسیحیان است. در واقع این قبرستان باغی بزرگ در اتوبان شهید محلاتی، بین خیابان‌های شهید رضایی و مستفیذ است که در میان اهالی به نام قبرستان «دولاب» شناخته می‌شود. این گورستان محل دفن مسیحیان کشورهای فرانسه، ایتالیا، روسیه و لهستان است که در سال‌های دور در ایران زندگی می‌کردند و در این کشور نیز از دنیا رفته‌اند. تعدادی از این افراد سرباز و بخشی دیگر افراد غیرنظامی بوده‌اند که در بین آنها اشخاص مشهور نیز دیده می‌شود.
به گزارش همشهری آنلاین، افرادی که در این قبرستان به خاک سپرده شده‌اند، ملیت‌های مختلفی دارند. ملیت هر فرد با یک پرچم بر روی قبر مشخص شده است. بر روی سنگ قبرها نیز علائمی چون صلیب یا تصویری از یک بانوی غمگین دیده می‌شود. افرادی که در این قبرستان آرمیده‌اند، سربازان گمنام روسیه و لهستانی‌هایی هستند که در جنگ جهانی دوم در راه برگشت به وطن جانشان را از دست داده‌اند. تعدادی از قبرها نیز مربوط به کنت‌های فرانسوی، شاهزاده‌های گرجی و پزشکان دربار قاجار و پهلوی است. افراد مشهوری مانند «اوانس اوگانیانس» اولین کارگردان سینمای ایران و موسس اولین مدرسه بازیگری در ایران، «شاهین سرکیسیان» موسس تئاتر مدرن در ایران، «کنت دو مونت فرت» اولین رئیس پلیس ایران، «ولادیسلاو هورودکی» معمار اهل لهستان، «ولادیمیر گاردایستکی» معمار ایستگاه راه‌آهن تهران، «آلفرد ژان بانیست لومر» موسیقی‌دان نظامی فرانسوی مربوط به دوران ناصرالدین‌شاه قاجار که نخستین سرود ملی ایران را ساخت، «دکتر کلوکه» پزشک فرانسوی محمدشاه قاجار و «دکتر تولوزان» پزشک مخصوص ناصرالدین شاه که از جمله اقدامات او در ایران می‌توان به بهداشت عمومی و تشکیل مجلس حفظ‌الصحه اشاره کرد.
این محدوده در گذشته‌های دور زمین کشاورزی بود که بعدها تبدیل به قبرستان شد. اولین فردی که در این منطقه به خاک سپرده شد، دکتر «کلوکه» پزشک اختصاصی محمدشاه و ناصرالدین‌شاه قاجار بود. «کلوکه» در سال۱۸۵۵ در این خاک دفن شد. بعدها دکتر تولوزان، یکی از پزشکان فرانسوی دربار قاجار، زمین‌های این منطقه را خرید و آن را به گورستان مسیحیان مقیم تهران تبدیل کرد. بخش‌های مختلف این گورستان توسط سفارت‌های فرانسه، ایتالیا و لهستان خریداری شد و اکنون آنها این محل را مدیریت می‌کنند.
قبرستان دولاب بیش از ۷۵ هزار مترمربع مساحت دارد و دارای ۵ بخش مختلف است. هرکدام از این بخش‌ها ورودی جداگانه‌ای دارند. در میان قبرستان نیز یک خیابان وجود دارد که این ۵ بخش را به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم می‌کند. سه بخش کاتولیک، ارتدوکس و ارامنه گریگوری در قسمت شرقی و دو بخش ارامنه کاتولیک و آشوری‌های کلدانی در قسمت غربی قبرستان دولاب قرار دارد. بزرگ‌ترین بخش قبرستان دولاب مربوط به ارامنه است که حدود ۴۴ هزار مترمربع را در برمی‌گیرد. اغلب افرادی که در این بخش مدفون شده‌اند، ارامنه ایرانی هستند که در بین آنها افراد نامی و سرشناسی چون شاهین سرکیسیان، آرام گارونه، اسرائیل ساهاکیان، زورا ساگینیان، مارکار قارابگیان، نیکلای لاوری و نیکوکاران درمانگاه خیریه آودیسیان دیده می‌شوند. قدیمی‌ترین سنگ قبر این بخش مربوط به سال ۱۳۷۵ است. پس از آن تدفین در این قبرستان از طرف شهرداری تهران ممنوع اعلام شد.
مسیحیان ارتدوکس در بخش ارتدوکس‌های قبرستان دولاب دفن شده‌اند که از مشهورترین آنها می‌توان به نیکولای مارکف معمار و آنتوان سوروگین عکاس اشاره کرد. این افراد هر دو روسی بوده‌اند و اصالت گرجی داشتند. در قسمت ورودی این بخش یک آرامگاه دیده می‌شود که با معماری گرجی و به شکل کلیسا ساخته شده است. این آرامگاه به مینادورا خوشتاریا، همسر آکاکی خوشتاریا تعلق دارد. آکاکی خوشتاریا تاجر گرجی است که امتیاز استخراج نفت شمال ایران را از دربار قاجار دریافت کرده و در این منطقه مشغول فعالیت بود. همچنین قسمت دیگری از قبرستان دولاب، که با عنوان ترسناک‌ترین بخش شناخته می‌شود، مربوط به ۲۶ مهندس ایتالیایی است. مهندسین معدنی که در سال‌های ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۳ در ایران کار می‌کردند و همین‌جا جان خود را از دست دادند. قبرهای این افراد در زیرزمین و لای دیوارها قرار دارد و سنگ قبر آنها نیز به صورت ایستاده دوتادور این دیوارهای نصب شده است.
در واقع برای ورود به این بخش باید از میان مردگانی ایستاده عبور کنید که کمی ترسناک است. از سوی دیگر حدود ۱۴هزار و ۲۰۰ مترمربع از قبرستان متعلق به کاتولیک‌هاست. در این بخش قبر افراد مشهوری چون دکتر کلوکه، دکتر جمشید اعلم و ولادیمیر گاردایستکی دیده می‌شود. اکنون قبرستان ممنوعه توسط سفارت‌خانه‌های مربوطه مانند روسیه، لهستان، فرانسه و شورای خلیفه‌گری ارامنه مدیریت می‌شود. یک خانواده در این قبرستان زندگی می‌کنند که نگهبانی از قبرستان را بر عهده دارند.
سایر اخبار
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود